Już jesień na dworze
tak bardzo się ściele.
Rozlewa chłodem
na mym rozpalonym ciele.
.
Liście kołysząc samotnie
na wietrze spadają.
I tylko o wspólnie spędzonych
chwilach przypominają.
.
Tworząc na ziemi
najpiękniejszy dywan.
Sprawiają, że w swych
wspomnieniach się rozpływam.
.
Uświadamiają, że życie
tak szybko przemija.
Że szczęście to tylko
jedna mała, zbyt krótka chwila.
.
Za którą będę tęsknić
w te jesienne wieczory długie.
Bo o Tobie zapomnieć
niestety nie umiem.
środa, 22 lutego 2017
Jesien
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz