Moje życie rozsypało się
niczym płatki róż...
Wśród
nawiedzających je burz...
Myśli rozbiegły się
gdzieś daleko...
Marzenia
bez uprzedzenia uleciały....
W głowie
tylko pustkę pozostawiły..
W sercu żal ogromny...
Ach...
I tylko pytania
w głowie kołaczą...
Dlaczego życie
tak okrutnie
się ze mną obchodzi...
Cały czas za nos wodzi...
Jedynie nadzieja
nieśmiało puka...
Że ktoś do mych drzwi
jeszcze zapuka...
I ten zły los
się wreszcie odwróci...
I szczęście
w me serce powróci...